Ruch Maryjno-apostolski Rycerstwa Niepokalanej

Rycerstwo Niepokalanej jest ruchem Maryjno-apostolskim, który założył w Rzymie w roku 1917 św. Maksymilian Maria Kolbe.

Rycerstwo Niepokalanej jest ruchem Maryjno-apostolskim, który założył w Rzymie w roku 1917 św. Maksymilian Maria Kolbe. Członkowie ruchu nazywają się rycerzami i rycerkami Niepokalanej. Rycerstwo Niepokalanej w naszej parafii pragnie szerzyć Królestwo Najświętszego Serca Jezusowego przez Maryję Niepokalaną – służyć Maryi w tej misji, którą Ona pełni jako Matka Kościoła.

Chodzi o nawrócenie grzeszników, uświęcenie siebie i innych pod opieką i za pośrednictwem Matki Bożej Niepokalanej. Do tego celu Rycerstwo stosuje takie środki jak: modlitwę, pokutę i dobry przykład. W miarę możliwości uczestnicząc w comiesięcznym nabożeństwie fatimskim, czytając i polecając innym „Rycerzyka Niepokalanej” i propagując Cudowny Medalik.

Warunki należenia do Rycerstwa Niepokalanej to:

– Oddać się całkowicie Matce Bożej Niepokalanej,

– Nosić Cudowny Medalik,

– Wpisać się do Księgi w Niepokalanowie lub miejscu gdzie Rycerstwo jest założone.

W parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie Rycerstwo Niepokalanej istnieje od 1994 roku. Założyła je katechetka Maria Mitura. Obecnie opiekunami Rycerzy Maryi są ks. Paweł Jańczak i katechetki Teresa Kwiecień, Maria Zdunek, Maria Dzięgiel. Spotkania Rycerstwa Niepokalanej odbywają się około 13 dnia każdego miesiąca (na pamiątkę Objawień Matki Bożej Fatimskiej, która prosi o modlitwę za grzeszników). Miejscem spotkań jest sala przy domu parafialnym. Do Rycerstwa Niepokalanej należy około 30 osób – są to uczniowie klas od III do V Szkoły Podstawowej Nr 3 w Lubartowie.

Szczególnym zadaniem opiekunów jest formacja duchowa dzieci należących do Rycerstwa:

– przygotowanie dzieci do czynnego udziału we Mszy Świętej, uczestnictwa w nabożeństwach majowych, Drogi Krzyżowej, Różańcu itp.,

– rozbudzanie wrażliwości na drugiego człowieka: pomoc zaniedbanym i biednym, odwiedziny chorych w Domu Pomocy Społecznej w Jadwinowie,

– troska o harmonijny rozwój tego co duchowe z tym co cielesne: organizowanie wycieczek, różnego rodzaju gier i zabaw, troska o zdrowie, dobre przeżywanie wolnego czasu.

Opiekunowie do prowadzenia spotkań wykorzystują materiały formacyjne pt. „Dzieci Maryi”, wyd. Gliwice 2001, oraz stosują inne środki dydaktyczne i wychowawcze.